Het bloemencorso van Rijnsburg/Noordwijk in 2024. Prachtig, ik was er bij. Voor de 77e keer alweer werd het corso georganiseerd. Een schier eindeloze stoet van praalwagens die traag door oneindig laagland gaan met als thema ‘Typisch Nederland’. Werkelijk prachtig, er kwamen de mooiste constellaties voorbij. Marsman zou er jaloers van worden.
Oldtimers, gedecoreerd met de mooiste bloemenpracht. Bloemen, zorgvuldig veredeld en gekweekt door lokale bloementelers en veredelaars. Zowel professionals als amateurs reden door de straten. En, net zoals ik, had iedereen in de straten het grootste plezier. ‘Langs de Amsterdamse grachten’ werd gezongen, tulpen, roestbruin, populair in bruidsboeket, ontbrak ook zeker niet.
Uiteraard ook wel heel veel Amerikaanse invloeden, omdat de social media natuurlijk niet buiten de grenzen blijven.
Hoe mooi is cultuur! Het ontstaat, bloeit, wordt geconserveerd, wordt een wet, een gegeven.
Zwarte piet, vuurwerk, kerstmis, pasen, paasvuren. etc.
Na verloop van tijd slijt het in in de ‘beschaving’ en wordt het onveranderlijk. Dat is cultuur. Prachtig toch? Mensen slaan dan nog steeds de andersdenkenden de hersens in. En dat is prima, want dat voorkomt dat een cultuur te groot en te dominant wordt.
Natuurlijk moet je de jongste jeugd al vroeg meenemen om ervoor te zorgen dat het corso ook in 2050 nog publiek trekt. Daarom heb je natuurlijk de lesprogramma’s op de lagere scholen en wedstrijden onder de kinderen om de beste/mooiste praalwagens te ontwerpen.
Cultuur krijgt pas een kans op voortbestaan als de kinderen van de enthousiaste ouders, die in de verenigingen de praalwagens bouwen, zelf ook meemaken, hoe leuk en mooi het is om mee te werken aan het bloemencorso.