Ken je de mop van de acteur en de journalist?
Een acteur wordt door een journalist geïnterviewd en instrueert de journalist met het volgende:
“Vraag me wat mijn beroep is! En stel daarna de vraag : Wat is je zwakste punt?”
De journalist wil dat wel doen en stelt de eerste vraag: “Wat is je beroep?”.
De acteur antwoordt: “Ik ben acteur”.
OK, de journalist vraagt vervolgens, geheel volgens instructie: “Wat is je zw..”
Acteur roept meteen: “Timing!!”
Terwijl de journalist nog net zijn zin afmaakt: “..akste punt?”.
De acteur illustreert zijn tekortkoming meteen door de tekortkoming in praktijk te brengen.
Zo verklaart de journalist in dit geval de tekortkomingen van de acteur.
Als we vervolgens ons in de positie van de journalist plaatsen en de acteur in de positie van god krijg je dezelfde dialoog. In dat geval willen wij van de acteur weten wat zijn beroep (roeping) is. En DIE god verklaart vervolgens door zijn zwakte te tonen, dat we in ieders ogen onvolkomen zijn. We zijn vol met fouten. Met tekortkomingen. De kunst is om ze te herkennen en te erkennen.
Als je die tekortkomingen niet wil erkennen of niet ziet, kom je al snel uit bij de volgende platitudes, leidend tot de stoa o.a. en andere bepaalde stromingen in de verlichting (Leibnitz):
-god wikt, het lot beschikt.
-Laat gods water over gods akker vloeien.
-Wat god wil schikt u niet (quod licet iovi non licet bovi).
Allemaal uitdrukkingen met dezelfde strekking. God is willekeur.
God geeft antwoord op onze vragen, vooral de antwoorden die we willen horen. Dieren hebben geen stem uiteraard, want dieren praten niet met ons. Antwoorden zijn namelijk rationeel en in ons allen voorgeprogrammeerd, door ons zelf bedacht met als doel een optimale dominantie over anderen, die armer, dommer, of minder kansrijk zijn..
Wat zo mooi is aan deze stroom aan informatie is, dat we door de eeuwen heen altijd hetzelfde thema zien, met dezelfde vragen, en met doorgaans dezelfde antwoorden. Hoewel we denken te zijn veranderd in 10000 jaar, zijn we evolutionair niet veranderd. We vinden het nog steeds vreselijk om iemand te verliezen, om zelf dood te gaan. Het vrezen en de angst zijn ‘normaal’, maw, de meeste mensen (>96%) denken dit en vrezen dit.
Het probleem hier is cognitie (het denkvermogen). Niets meer, niets minder. We vermoorden miljoenen dieren per dag en niemand rouwt. Vermoorden we een soortgenoot, dan is de wereld te klein. Wat heeft dat met God te maken?
Als God de vertegenwoordiger is van leven op aarde, dan heeft hij/zij/het al 10000 jaar geleden zelfmoord gepleegd.
Vertegenwoordigt god een macht, dan is het simpel: Degenen met de beste middelen om mensen voor de gek te houden met een concept winnen de wereld.
U leest dit nu, omdat u enige cognitieve vermogens bezit.
SORRY, even vertaald in begrijpelijk Nederlands:
Je leest dit nu omdat je kunt lezen en per ongeluk hier op deze site terecht kwam. Als je dit niet begrijpt terwijl je op deze site terecht kwam, dan ben je al lang weg geklikt denk ik.
Maar even terug, voor u, die nu doorleest en geïnteresseerd is.
Religie heeft een nut, sterker, is een nut. Nut om te verbinden, omdat mensen niks alléén kunnen. Verbinden komt met beperkingen. Al vrij snel wordt de massa groter en staan er individuen op die macht willen (macht is het vermogen het handelen van anderen te beïnvloeden) en dan dus het mechanisme van religie naar hun voordeel om te buigen. In de kern van communiteit zit het gemeenschappelijk belang: Het belang om beschermd te zijn en ‘je ding te kunnen doen’.
Het spanningsveld is de macht (geld laat mensen andere dingen doen dan ze in eerste instantie willen bijvoorbeeld), die mensen beweegt en mensen anders doet geloven. Als je 1 euro meer krijgt dan de plaatselijke AH voor een uur werk, om ecstasy te verhandelen, vraag je je dan af, wat je doel in het leven is?